7 Temmuz 2014 Pazartesi

HBV günlük (Demet'in aids oluşunu öğrendiği gün)

Konyada bir oda arkadaşım vardı ismi Demet. Demet böyle kütlece iri yarı,bodrumlu ve çok alımlı bir kızdı.Allah alımından çalımından almamış ama beyninden bir parça almış olmalıydı.
Beni farklı bulmuştu o günlerde Demet. Kırmızı saçlarım,garip takılarım filan cazip gelmiş ,arayı iyiden iyiye kurmuştu muhabbetleriyle işte.

Ben 2 kişilik odada tek başına yaşayan biriydim.Yurtta çok kalmayacağım için yanıma kimseyi almak istemiyordum ,kimsenin yalnız kalmasını istemiyordum.Kendimi yalnızlığa hapis ediyordum çünkü yurttan gittikten sonra kimseyi yarı yolda bırakmak istemiyordum.

Demet kantinde ,girişte orada burada hep ama hep arkamdaydı.Durmadan bara gidelim mi,kahve içelim mi,yemeğe birlikte çıkalım mı gibi bizi aynı masaya oturtacak tekliflerle geliyordu. En sonunda karşımdaki yatağı da aldı allem edip kallem edip.Neyse...

Bana kan kardeşlik teklifi ettiğinde gözlerim büyümüştü.Çocukluk be kan kardeşliği düşüncemle onu geri ittim.O zamanlar da güvenemiyordum hastalığımı söyleyecek kadar.Gel zaman geç zaman çok ama çok sevdim Demoyu.Aman be allahın bildiğini kuldan mı saklayacağım diye ;biraları yurda gizlice soktuğum bir akşam açılıverdim ona.
((PS: Bira beni çarpmaz,etkilemiştir diye sakın günahımı alma ramazan ramazan asdas.))
Neyse...Hastalığımı söylediğimde ondan beklediğim anlayışı gösterdi Demet.Olabilir tabi,sen çok bilinçli bir hastasın,çok iyi bir insansın falan filan bir sürü ıvır zıvır söyleyerek yanımda olduğunu hissettirdi.

O günden sonra banyodaki diş fırçasını banyoda tutmamaya başladı .İçim fesat değil ki ,dikkatli bir insan da hiç olmadım.Anlamadım yani ilk zamanlar.Gel zaman geç zaman bir baktım kız çantasından fırçayı çıkarıp çantasına koyuyor. Rahat etmesini istediğim için banyoya neden koymadığını sordum ve o
:Ayys canım ya ,alınma ama dişlerin kanarsa oradan benim fırçama değerse bende hasta olurum.Ama yanlış anlama sakın olur mu ? dedi.
Kalbim çok kırıldı elbette ama önce can sonra canan yani.Arkadaşım kalbimin kırılmasından önce kendi sağlığını düşündü ve evet düşünmeliydi de ne kadar gerizekalı bir yöntem geliştirmiş olsa da.
Hastalığımı söyledikten sonra asla aynı bardaktan su içmedi(normalde atlıyordu her bokuma ,ister istemez dikkatimi çekti),verdiğim kapalı keki bile gizli sandığı bir anda çöpe attığını gördüm.
Önemsemedim demeyeceğim önemsedim lan.Tuvalete girip saatlerce ağladım.Çenemi tutamadığım için kendime,hastalığım geçmediği için Allaha kızdım.
Tuvaletten çıkınca da Demet'e odayı ayırmayı teklif ettim.Dünden razıymış zaten.Bana
:Ayy evet tatlım ama boş oda yokmuş,olunca haber verecekler zaten dedi.
Az önce çıktığım tuvalete geri girip bir o kadar daha ağladım.Ben ağlarken o erkek arkadaşıyla buluşmaya gitti sonra da onun evine taşındı yurttan ayrılıp.

Demetle aynı fakültede olduğumuz için çok sık karşı karşıya geliyorduk. Önce gülümseyerek hal hatır sordu,sonra görmezden gelmeleri başladı ve son etap olarak da arkamdan fısır fısır konuştuğunu hissettim.
Kanıtım yoktu,çok ama çok üzüldüm ama elimden bir şey gelmiyordu.

Böyle yalnızlığımın tavan yaptığı günlerden birinde tanıştım Tattik ile.Tattik abartısız okulun en yakışıklı herifiydi.(Göt kalkıklığım olarak söyleyebilirim,ben hep okulun en iyilerini aldım ama ne yapayım şansım göt gibi,hastayım lan!)
Tattikle baktım işler ileriye doğru gidiyor,öpüşme arifesi yaklaşıyor.Hastalığımı söyledim.Terk ederse baştan etsin diye,ya da önlemini alsın aşı filan.Neyse...
Önceden HBV si varmış onunda ama geçmiş bağışıklığı tam!
Hal böyle olunca aramızdaki duvarları kaldırdık.Gelsin öpüklemeler,yiyiklemeler filan....

Demet ve arkadaşları bana mutluluk hak değilmiş gibi köşeden köşeden sinsice bakıyorlardı.Umursamadım,tesellim oldu Tattikle ilişkim.

Vize zamanı at gibi not toplamaya koşturduğum zamanlarda Tattikle Demetin tartıştığını gördüm koridorda.Bildiğim kadarıyla tanışmıyorlardı bile ama Konya adamın psikolojisinin amına koyar.Hele de vize,final zamanları herkes burnundan soluyordur.Yanlarına koşar adımlarla gittim bağırmalarını susturmak için.
Yanlarına varır varmaz ikisi de sustu ve Tattik elimden tutup beni götürmeye çalıştı o ortamdan.Bense Demete gülümseyip ''Özür dilerim Demo,sonra konuşuruz''dedim.
Tattik o dakika elimi bırakıp ''Sen mal mısın,mal taklitcisi mi''dedi.Ne olduğunu anlamadığımdan bön bön yüzüne batım Tattiğin.(Sanırım malım)
-Kız gelmiş senin hasta olduğunu,milleti tuzağa çektiğini söylüyor.Sen ondan özür mi diliyorsun PK!!
Beynimden vurulmuşa döndüm.Aklım durdu yemin ederim o dakika.Demete baktım ve kendimi tutamayarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Demet koridorda bağırdı
-Plaza sende hiç utanma yok mu,timsah gözyaşlarınla insanları hasta ediyorsun.Hiç mi insanlık kalmadı Kızıl Şeytan!
Hala bu laf kulaklarımda çınlar Kızıl şeytan.Ne ağır bir küfür be bu,neyse...

Ben o senenin vizelerine giremedim,İstanbula döndüm apar topar.Tattiğin telefonlarına cevap vermedim.Okulu bırakmak istedim ama annem ölüsünü görmemi söyleyince sike sike döndüm cenabet okula.Finallere de bir şey yapamadım vize notum olmayınca.Tüm dönemin derslerinden kaldım.Yani dönemim battı neyse...

Tattikle barıştım çok ısrar ettiğinden.Aslında yemin etmiştim ömrü billah kimseyle çıkmam artık diye ama Tattik zaten hastalığa bağışıklıydı,istisna gördüm onu (: Çıkmak istiyorum ya her şeyi rajona uygun yapıyorum neyse...

Tattikle baya bir çıktık biz.Okulu onunla bitirdim yani düşün. Demetse hep sinsi sinsi izledi bizi,umursamadım hiç.
İstanbula dönüp işe girdiğim sıralar Demet faceden ulaştı bana.Aslında direkt engelleyecektim ama 2.kelimesi yüzünden elim varmadı engellemeye.
=>Merhaba PLaza kaşarı,ben aids'im.
Beynimde karıncalanmalar olduğunu hissediyorum o dakikalarda.Şok yaşadım ama inanamadım ya böyle bir şey olduğuna.''Sen ciddi misin''yazdım.o sadece''Evet''yazdı.Nasıl ya ,böyle bir şey nasıl olabilirdi ki,im-kan-sız-dı!

İstanbulda olduğunu,cerrahpaşaya gitmek zorunda olduğunu filan söyledi.Yanında olmamı rica etti.Hiç düşünmeden kabul ettim.
Birlikte Cerrahpaşaya gittik.Yığın gibi bir kalabalık vardı ve bir adam elindeki listeden isimler okuyordu.İsmi okunan kağıdını alıp,bakıp oradan ayrılıyordu.Neyse...
İsimler okundu,okundu.Oradakiler ayrıldı,ayrıldı...Sadece biz kaldık.İsim okuyan bıyıklı bey isminiz dedi.Demet diye cevap verince siz içeriden alacaksınız sonucunuzu diye adam koridoru işaret etti.

O saniye benim bacaklarımdaki titreme İstanbulda beklenen depremden daha sarsıntılıdır eminim.Demet benim yanımda çok daha rahattı.Elimden tuttu ve dudağını hafifçe büzerek''sen de gel''dedi.Yanında doktorun yanına giremedim ama çıktığında ağlıyordu ve omzumu ona verebildim.Dayanamadım bende ağladım.
bilinmeyen hastalıklar ağlatır.Hele o ilk gün sancısını ben çok iyi bilirim.''acaba ölecek miyim,daha çok gencim''ruh haline bürünüşü. Sevdikleriniz siz öldükten sonra feryat eder ya ''daha o çok gençti''diye.İşte bu cümleyi siz kendinize kurar ''ölüm bana hiç yakışmıyor ki,daha yaşamam lazım''diye ağlıyorsunuz kendinize.

Doktor ikinci bir kez daha test istemiş ama sonuç pozitif.Ağlaya ağlaya labratuara girdiğimizde hemşire ikinci mi diye sordu.Demet ''evet''dedi. Hemşire belki 10 kat eldiven takınca dayanamadım''bence sen çok malsın be hemşire kadın,aids bir kolu tutup kan almakla geçmez be''dedim.''Sen çok biliyorsun''dedi hemşire.

Sustum.Kanını verdi Demet ve kapı önünde birer sigara yaktık.
-Ne olaca şimdi Plaza Kaşarı,ölecek miyim
-Yok ,ölümsüzsün.Aids olmasan sonsuza kadar yaşayacak mıydın Demet.Seni temin ederim öleceksin yani.
-Sen her zaman çok tatlıydın be PK.Hastalığımda o yüzden ilk seni aradım.
-Sende  bir kere tatlı ol Demet.Beni aradın çünkü ben Hepatit'im.Ben ikinci sınıf insan gibi bir şeyim gözünde.Bu hastalığı Plaza bilse bir şey olmaz diye düşündün.
...




19 yorum:

  1. ben buna "karma" diyorum.
    bir insanın canını çok yakarsan, yolunu birleştirmiş oluyorsun bir şekilde:/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :( iğrenç bir şeymiş şu karma ya la!

      Sil
  2. Off öldüm resmen okurken ;(
    Sen ne güzel kalpli bi insansın ki en büyük hayat dersini yine insanlığınla vermişsin..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben insan olarak doğmayı şans görmüyorum beybim,gel gör ki insan olabilmek gerçekten zor zanaat

      Sil
  3. Kızıl şeytan güzelmiş PK,
    Hatta Marvel yada DCComics'e karakter bile olur ;)
    Bak bana hiç böyle havalı isimler takan olmadı biliyor musun?
    Ya OÇ dediler ya piç.
    Demet'e de üzüldüm desem yalaaan,
    Üzülmedim desem yalaaan.
    Bilemedim.
    Hep 3. şahısları duyarız da,
    Kendimize, yakınımıza olunca boka döneriz ya,
    O hesap.
    Takip ettiğim blog sahibesinin bir arkadaşı.
    Aslında çok da tın bir durum.
    Ama öyle de değil bir yandan,
    Aids la kız, boru mu :/
    Empati yaparsam canım sıkılıyor,
    İçim buruluyor.
    Kötü,
    Hastalık değil mi,
    Alayı bok.
    Geçmiş olsun desem faydası olur mu,
    Sanmam.
    Sen iyi ol bari,
    Takma gari kafana hastalık ustalık.
    Ek gelir yap kendine,
    BP'den kaç.
    Bebe var maşallah, kocana sarıl.
    Ben de şu Güzin Abla etkisinden bir kurtulayım.
    not : Konya değil mi. O'nun ben #$½{]}**-

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kocaya sarılıyom,bebeğime de sarılıom ama şu Bp den kaçınca alayınıza sarılmak istiom asdfasd

      Sil
  4. yuhh kız çok pişman olmuştur sana yaptıkları için ama beni o türk bir kız çağırsa açıkça gitmezdim. o piskolojide ki kız, kolunu keser zorla kanını suratına falan atmaya çalışır. seni de aids yapmaya çalışır neme malum. :D

    YanıtlaSil
  5. pişman olmuştur bencede ama hasta olmasa pişman da olmazdı bence. Hahaha Mert ,o zaten benim ondan önce öleceğimi filan söleyip duruyordu,neden öle bi şey yapsın ki asdf

    YanıtlaSil
  6. Ya sana yaptıklarından sonra haketmiş diyeceğim ama aids bu yani haketmiş desem bile fazla.
    Bir de hiç düşünmeden gitmişsin ya ne iyi kalplisin , ben gitmezdim sanırım bilmiyorum.
    İyi demişsin en sonda, tuhaf ya dedikleri gibi karma işte :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilinmez ki bebeğimm kimin başıa ne,nasıl,ne zaman gelecek bilinmez.
      İyi kalpli değilim be tatlıcım sadece insan olmayı farz biliyorum ben,egom,hırsım,kinim filan yok yani.
      Karmaya beni de inandıracaksınız he.Hep o Alisin başını altından çıkıyo bunlar (: Kırcam boynuzunu asd :*

      Sil
  7. Çok iyi bi insanlık dersi vermişsin PK.
    Ömür boyu unutmaz,unutamaz bunu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Unutsun ya da unutmasın yavrum benim.Ben kendime yakışanı yaptım,o kendine yakışan gibi yaşıyor.Hepimiz öyleyiz (:

      Sil
  8. Tek kelimesiyle ona destek olman da ne kadar büyük bir yücelik. Herkes yaptığını yapamaz ve sanırım gerçekten karma dedikleri bu. Geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağol bebeğim.Şu karmayı araştırmalıyım sanırım <3

      Sil
  9. çok üzüldüm kıza ya. Karma olmuş ama üzüldüm kıza. ama neler yapmış sana ne ayıp. Bir de snden yardım istiyor

    YanıtlaSil
  10. (: Başka kimden isteyecek ki tatlıcım. Tabi ki benden ister diğerleri ona bana yaptığını yapar diye korkar bence (: Herkes kendi gibi zanneder unutmamalı (:

    YanıtlaSil
  11. Plaza, birkaç sene önce ben de tekerlekli sandalye ile yaşamak zorundaydım. En yakın arkadaşım o halimden utanıp, bırakıp gitti beni. Şimdi ise tekrar yürümeye, koşmaya başladım. Beni terk eden arkadaşım ise tekerlekli sandalyede. Kasları eriyormuş. Keşke başına gelmeseydi böyle bir şey.

    Senin için ne kadar zor bir durum olduğunu anlayabiliyorum. Ama sen hayata tutunmuşsun hep. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. asd (: Herkes ölcek bebeğim.Sana bunun garantisini veririmm...

      Sil
  12. Benim anlamadığım, durumunu açıklamadan önce de sen aynı sendin, açıkladıktan sonra da. O kafayla şimdi bir de "vaaay, yaa işte bunca zaman benden saklayarak zaten arkadaşlığımıza en büyük ihaneti sen etmiş oluyorsun" zihniyetinde falandır da böyleleri. Ama nedendir bunu el aleme yaymak? Düşman olsa düşmanlığın şanındandır dersin ama nedendir bu dost kişinin "vurun kahpeye" çabası?

    HBV'den kaçarken AIDS olmak... Oh olmuş, böyle yaparlar adamı denecek bir hastalık da değil ama, etme bulma dünyası işte!

    Yalnız niyeyse bir bende çalışmıyor bu karmalar, millet bana takıldıkça, benimle alay ettikçe, beni bozum ettikçe daha bir ihya oluyor :))

    YanıtlaSil