10 Mayıs 2015 Pazar

26 comments

Selam adını bilmeyip yıldızlara seslenir gibi fısıldadıgım okuyucum. Sen de beni özlemediysen kim özler ?

Bitti okuyucu. Her şey bitti aygırla aramızda. Zaten içim tükenmişti bunu en iyi bilen sensin. Ama artık beklemeyeceğim bir şey yaptı. Beni psikiolojik hırpaladığı yetmezmiş gibi birde üstüne bana saldırdı. Kolum kırılmış artık şiddeti sen düşün.

Tüm eşyalarımı toplayıp annemlere geldim. Onu bir daha asla görmemecesine sildim. Sadece wassupta kaldı. Kızının fotoğraflarını yolluyorum her gün.

O hala yalvarıyor elbette. Hiç bir şey olmamış gibi. Yuvamızı yıkma diyor. Yıkan benmişim gibi.

Bilinmezdeyim okuyucu. Minnacık bir bebek ve ben. Bir baba evi.... En kısa zamanda ayrı bir eve taşıyacağım hayatımı ama. Param yok :) Babamdan da istemem. Çalışmak istesem annem yazlık yazlık diye kendini parçaladı biliyorsun...

Ağlamak için bir omzum bile yok. Anlayacağın yok kelimesini hiç sevmem ama yok amk.

Aklımda bir kitap projesi belirdi. Belki tutar ve bir parça kazandırır ha ? Ne yazacaksın dersen tabi ki kendimi ... Sadece hayatımın önceki bölümünden birini. Ama bu bir sır kimseye söyleme olur mu :)  Sadece çok sevdiğim biri biliyor iste birde sizler...

Neyse iste. Beyoğlu aygırı kokain içip aptalca mesajlar yolluo. Aldattığı yetmedi gibi bir de musallat oldu iyi mi. Komik olanı söyleyeyim mi idile nafaka vermek bile istemiyor bence. O sadece çocuk yapıp hayatımdan çıktı. Ben de bari bez parasını ver. Üstü kalsın dedim. Eh malum...kokain, karilar falan bunlar hep para...

Kırık elle benden bu kadar. Kal sağlıcakla...