21 Nisan 2015 Salı

26 comments

Hayattan nefret ediyorum

Selam okuyucu

Çok ama çok yalnızım.Fikirlerimde,düşlerimde,tarzımda,hayatımda...Öyle bir domaltmış sikiyor ki hayat beni. Öldür diyorum yoooooook sürünmelisin kızım sen modunda yaklaşıyor.

İşten çıktım ayrı depresyon.Koca cırcırı ayrı depresyon.Annemden yediğim kazık ayrı depresyon.İdilin yükü zaten apayrı depresyon. Alıp başımı gidemiyorum ya,kaçamıyorum.Sıkıştım!!!!

İyi ki büyütmüyor gerçi İdili annem.Düz mantıkla yolun yarısına bile gelinmiyor okuyucu. İdil konuşmuyor.Çocuk 1 yaşında ve hala konuşmuyor. Deli gibi arşivleri araştırdığımda bil bakalım ne buldummmmm. Tv izleyen çocuk otizme kadar uzarmış.Konuşmaz-mış.Peki annem çocuğa nasıl bakıyordu.Sabah kalk 9.30 alın yazısı mı kader vurgusu mu ne bir dizi.Ondan sonra müge anlı denilen kadının dedektifcilikleri.Sonra başka bir program sonra başka sonra Esra Erol sonra karagül.Arada reklamlar....

Hooooop İdil neden konuşmuyor!Neden acaba!!!!!
Ben iyi bir anne değilim okuyucu.Ben siktiriboktan embesilin tekiyim.Hayat bana böyle gelmekte öyle haklı ki.

Koca derdi desen ayrı sorun ayrı dert...Bana iyi ki aldattım seni diyen adamın hala koynuna giriyorum.İğrencim iğrennnnnççççççç!!!!!!

Ne kocama ne aileme ne de kendime güvenimin kaldığı 3 kuruşluk yaşamımla seni öpüklemeyeceğim bugün.Kirlenirsin.Bari sen temiz kal....